Opis

Książka ta jest na swój sposób przyczynkiem do kolejnego manifestu pokolenia obecnych 20,30, 40 latków – młodych ludzi bez perspektyw na lepsze jutro. W wielu przypadkach bez jakichkolwiek szans na osiągnięcie statusu swoich rodziców, którzy może nie zostali nigdy szefami wielkich spółek, nie założyli dobrze prosperujących przedsiębiorstw, ale swoje życie przeżyli we względnym spokoju, bez comiesięcznych zmartwień, o to: czy umowa śmieciowa zostanie im przedłużona, czy kiedykolwiek uda im się dostać etat i chociaż średnią krajową i w wieku blisko siedemdziesięciu lat przejść na upragnioną, głodową emeryturę i modlić się o to, aby starczyło im na opłacenie niewielkiego (ale dużego jeśli weźmiemy pod uwagę stan konta) mieszkania odziedziczonego po swoich rodzicach, a może są tylko i wyłącznie skazani na to, aby osiąść na mieliźnie marginesu społecznego, na opuszczenie blokowisk, które do tej pory nazywali slumsami i przeniesienie się na ulicę...